FINANSOWE prawo Klink Marek, mgr GR. 4

Sara

Informacja na pierwsze ćwiczenia w VI semestrze

na 27.02 mamy przeczytać z ust. o finansach publicznych:
- faze projektowania i uchwalenia budż. państwa
będziemy też kończyć ust. o dochodach jedn. samorz. teryt. więc trzeba ją mieć ze sobą

Katarzyna Niezgoda · Wysłany: Czw 22:52, 24 Mar 2011 Temat postu:

Przekazuję:

Szanowni Państwo!
proszę o opracowanie następujących artykułów:
183, 182, 265-271, 44, 112, 116, 122, 124, 125, 167, 126, 130, 131, 127, 128, 129, 132, 133, 134, 164, 170, 173, 216, 236, 218, 219, 220, 221, 224, 249, 256, 148, 149, 150, 152, 153, 168, 169, 175, 250, 251, 252, 253, 60, 62, 122, 272, 274, 275, 276!
z pozdrowieniami
Marek Klink

Sara · Wysłany: Pią 10:50, 25 Mar 2011 Temat postu:

Eeee, co tak malutko!?

Katarzyna Niezgoda

Nic jeszcze do mnie nie dotarło

Sara

Prawo podatkowe
Marek Klink
30 czerwca 2011 r. - część 1
PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB FIZYCZNYCH
Pobór podatku
Podatek dochodowy od osób fizycznych może być:
• potrącany w trakcie roku podatkowego przez płatnika w formie zaliczek (np. od dochodów ze
stosunku pracy) lub podatku zryczałtowanego (np. od przychodów z tytułu udziału w zyskach
osób prawnych),
• uiszczany w trakcie roku podatkowego bezpośrednio przez podatnika prowadzącego
pozarolniczą działaność gospodarczą, w formie zaliczek miesięcznych lub kwartalnych (mali i
rozpoczynający działalność), przy czym podatnicy mogą wybrać uproszczoną formę opłacania
zaliczek, na podstawie danych za poprzedni rok lub lata podatkowe (art. 44 ust. 6b-6i ustawy),
• uiszczany przez podatnika przy rozliczeniu rocznym (np. od alimentów).
Z RY C Z A Ł TOWA N Y PODAT E K DOC HODOWY OD OSÓB
FIZYCZNYCH
Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych
przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), zwana dalej
„ustawą”, reguluje opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby
fizyczne:
• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,
• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych
umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej
pozarolniczej działalności gospodarczej,
• będące osobami duchownymi.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych
z pozarolniczej działalności gospodarczej, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie
spółki cywilnej osób fizycznych oraz w formie spółki jawnej osób fizycznych.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą opłacać podatnicy, którzy rozpoczną prowadzenie
działalności i wybiorą tę formę opodatkowania, a jeżeli ją już prowadzili w poprzednim roku, jeżeli
uzyskali przychody z tej działalności w wysokości nieprzekraczającej równowartości 150.000 euro (na
rok 2011 kwota 591.975 zł).
Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynoszą:
• 20% przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów,
• 17% przychodów ze świadczenia niektórych usług niematerialnych m.in. pośrednictwa w
handlu hurtowym, hoteli, wynajmu samochodów osobowych,
• 8,5% od przychodów m.in. z działalności usługowej, w tym od przychodów z działalności
gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%; od
przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o
podobnym charakterze,
• 5,5% od przychodów m.in. z działalności wytwórczej, robót budowlanych,
• 3,0% od przychodów m.in. z działalności usługowej w zakresie handlu oraz z działalności
gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5%
alkoholu, z odsetek od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z
wykonywaną działalnością gospodarczą.
Podstawę opodatkowania stanowi przychód bez pomniejszania o koszty jego uzyskania.
Podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania obowiązani są do prowadzenia ewidencji
przychodów odrębnie za każdy rok podatkowy, do prowadzenia ewidencji wyposażenia, a także
wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników
osiągających w całości lub w części przychody m.in. z tytułu prowadzenia aptek, działalności w zakresie
kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do
pojazdów mechanicznych.
W zakresie rozliczeń oraz obowiązków sprawozdawczych podatnicy obowiązani są:
- w ciągu roku podatkowego co miesiąc obliczać kwotę podatku i dokonywać jej wpłaty na
rachunek urzędu skarbowego właściwego wg miejsca zamieszkania podatnika w terminie do 20 dnia
następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – w terminie złożenia zeznania;
Podatnicy mogą - pod warunkami, o których mowa w art. 21 ust. 1b i 1c ustawy - obliczać podatek
i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie
kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego – w terminie
złożenia zeznania;
- złożyć w urzędzie skarbowym, właściwym według miejsca zamieszkania, zeznanie o wysokości
uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów
ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku (PIT 2. Zgodnie z art. 12
Ordynacji podatkowej, jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od
pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
W pierwszej kolejności podatek ulega obniżeniu o kwotę zapłaconej składki na ubezpieczenie
zdrowotne.
Polecenie:
Określ zakres przedmiotowy ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Dokonaj charakterystyki stawek tej formy opodatkowania.
Karta podatkowa
Opodatkowanie w formie karty podatkowej następuje na wniosek podatnika wyrażony w złożonej
deklaracji PIT 16 i ma zastosowanie do podatników, których działalność nie jest prowadzona poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej za dany rok podatkowy,
podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż do dnia 20 stycznia roku
podatkowego, a jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego – przed
rozpoczęciem działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji
działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi
nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności
gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty
podatkowej składa jeden ze wspólników.
Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg,
składania zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.
Stawki karty podatkowej określone są kwotowo i podlegają corocznie podwyższeniu w stopniu
odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych
trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku
ubiegłego.
Ich wysokość uzależniona jest m.in. od:
- rodzaju i zakresu prowadzonej działalności,
- liczby zatrudnionych pracowników,
- liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność gospodarcza.
Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustalana jest w drodze decyzji
naczelnika urzędu skarbowego odrębnie na każdy rok podatkowy.
Podatnik dokonuje wpłaty tego podatku co miesiąc – do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a
za grudzień do 28 grudnia roku podatkowego w wysokości ustalonej w decyzji urzędu skarbowego.
W pierwszej kolejności podatek ulega obniżeniu o kwotę zapłaconej składki na ubezpieczenie
zdrowotne.
Polecenie:
Określ zakres przedmiotowy karty podatkowej.
Dokonaj charakterystyki stawek tej formy opodatkowania.
Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych
Podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów osób duchownych opłacają osoby duchowne
prawnie uznanych wyznań, osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi
funkcjami o charakterze duszpasterskim.
Stawki ryczałtu zarówno od przychodów proboszczów, jak i przychodów wikariuszy, określone są
kwotowo w załącznikach do ustawy. Ich wysokość uzależniona jest od liczby mieszkańców parafii.
Wysokość ryczałtu ustalana jest w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego, właściwego według
miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim, odrębnie na każdy rok podatkowy.
Ryczałt obniża się o kwotę zapłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Osoby duchowne opłacające ryczałt są zwolnione od obowiązku składania zeznań podatkowych o
wysokości osiągniętego dochodu ze źródła przychodu objętego ryczałtem.
Polecenie:
Określ zakres przedmiotowy zryczałtowanego podatku dochodowego od
przychodów osób duchownych.
Dokonaj charakterystyki stawek tej formy opodatkowania.
PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB PRAWNYCH
Podstawowe zagadnienia
Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15
lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
zwana dalej „ustawą”.
Zgodnie z przepisami tej ustawy podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są:
• osoby prawne,
• jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających
osobowości prawnej, z tym że podatnikami są spółki kapitałowe w organizacji,
• podatkowe grupy kapitałowe (grupy składające się z co najmniej dwóch spółek prawa
handlowego mających osobowość prawną, które funkcjonują w związkach kapitałowych i
spełniają określone w ustawie warunki), - przeczytaj art. 1a
• spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli
zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i
podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na
miejsce ich osiągania.
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
• przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji
rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych
od podatku dochodowego,
• przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach,
• przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej
umowy,
• przychodów (dochodów) armatorów opodatkowanych podatkiem tonażowym.
• - przeczytaj art. 2
Art. 6 ustawy wymienia jednostki, które podlegają zwolnieniu podmiotowemu, np. Narodowy Bank
Polski, jednostki budżetowe, itd. Jednostki te nie składają zeznań podatkowych.
Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają
obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają
obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej (art. 3 ustawy). W przypadku tych ostatnich podatników, jeżeli ustalenie dochodów nie jest
możliwe na podstawie ewidencji rachunkowej, dochód określa się w drodze oszacowania, przy
zastosowaniu wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu, np. 5% - z działalności w zakresie handlu
hurtowego lub detalicznego, 10% - z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie usług
transportowych (art. 9 ust 2a ustawy).
Według zasad ogólnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez
względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest nadwyżka
sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania
przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. W przypadku gdy podatnik poniósł
stratę w roku podatkowym, o wysokość tej straty może obniżyć dochód w najbliższych kolejno po
sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych
lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ustawy).
Przychodami podatkowymi są nie tylko otrzymane pieniądze, ale również inne wartości, np. różnice
kursowe, wartość nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy, praw lub innych
świadczeń (art. 12 ustawy). Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi
produkcji rolnej, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane,
po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Przy określaniu daty powstania przychodów jako ogólną zasadę przyjęto, że przychód należny będzie
powstawał w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, w tym
częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu:
1) wystawienia faktury, albo
2) uregulowania należności.
W przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych przychód powstaje w ostatnim dniu
okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub fakturze (nie rzadziej niż raz w roku). Rozwiązanie
to jest również stosowane do ustalania daty powstania przychodów z tytułu dostawy energii
elektrycznej, cieplnej i gazu przewodowego.
W odniesieniu do przychodów, do których nie mają zastosowania przedstawione rozwiązania, przepisy
podatkowe regulują, iż datą powstania takiego przychodu jest dzień otrzymania zapłaty.
Za koszty podatkowe uznawane są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania
albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegają więc różnego
rodzaju ogólne wydatki związane z funkcjonowaniem firmy, takie, które jedynie pośrednio związane są
z osiąganymi przez podatnika przychodami, np. kary umowne.
Koszty bezpośrednio związane z przychodami są rozliczane w roku, w którym zostają osiągnięte
związane z nimi przychody. Inne koszty rozliczone są w roku ich poniesienia. Za datę poniesienia
kosztu uznaje się dzień ujęcia kosztu w prowadzonych przez podatnika księgach rachunkowych na
podstawie faktury lub innego dowodu księgowego.
W zakresie amortyzacji podatkowej (art. 16a-16m ustawy) zostały określone składniki majątku, np.
budynki, budowle, maszyny, środki transportu, inwestycje w obcych środkach trwałych, budynki i
budowle wybudowane na obcym gruncie, zwane środkami trwałymi, od których dokonuje się odpisów
amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów podatkowych. W ustawie zostały również wymienione środki
trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które nie podlegają amortyzacji, m.in. grunty i prawo
wieczystego użytkowania gruntów (art. 16c ustawy). Dla celów podatku dochodowego uznaje się za
koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywana wyłącznie na podstawie przepisów
ustawy.
Generalnie, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od ustalonej wartości początkowej
środków trwałych - w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku
podatkowego. Przy amortyzacji środków trwałych podatnicy mogą stosować różnorodne metody
amortyzacji: liniową (wg stawek amortyzacyjnych z Wykazu stawek amortyzacyjnych), w tym z
możliwością podwyższania i obniżania tych stawek, metodę opartą o stawki indywidualne (dla
używanych lub ulepszonych środków trwałych) lub metodę degresywną (zmienna podstawa, od której
dokonuje się odpisów amortyzacyjnych).
Mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający działalność, z wyjątkiem tych, którzy zostali utworzeni w
wyniku stosownych przekształceń, mają możliwość skorzystania z amor tyzacji obejmującej
jednorazowym odpisem amortyzacyjnym do 100% wartości początkowej środka trwałego w
pierwszym roku podatkowym (art. 16k ustawy). Dotyczy to środków trwałych z grup 3-8 Klasyfikacji
Środków Trwałych, w tym maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyłączeniem jednak samochodów
osobowych. Łączna kwota dokonanych według tej metody odpisów amortyzacyjnych od środków
trwałych wprowadzonych w danym roku do ewidencji, nie może przekroczyć określonego limitu.
Amortyzacji podlegają również nabyte prawa majątkowe, takie jak: licencje, prawa autorskie, prawa
własności przemysłowej oraz know-how, a także wartość firmy, koszty prac rozwojowych - zwane
wartościami niematerialnymi i prawnymi. Przy amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych stosuje
się zasadę, że okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych nie może być krótszy niż ustawowo
określona liczba miesięcy, np. od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw
autorskich - 24 miesiące.
W zakresie zwolnień (art. 17 ustawy), w ustawie funkcjonują zwolnienia przedmiotowe, w tym dla
podatników takich jak zrzeszenia, stowarzyszenia, fundacje, realizujące ustawowo określone, społecznie
użyteczne cele. W przypadku tych podatników zwalnia się od podatku dochody, które są przeznaczone
na realizację tych celów statutowych.
Odliczeniu podlegają również darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą na podstawie tzw.
ustaw kościelnych – w tym przypadku do wysokości 100% dochodu.
Odliczeniom od podstawy opodatkowania podlegają: wydatki poniesione na nabycie nowych
technologii (art. 18b ustawy).
Podatek wynosi 19% podstawy opodatkowania (art. 19 ustawy).
Podatnicy i płatnicy nie składają w trakcie roku podatkowego deklaracji podatkowych, ale są
obowiązani do wpłacania zaliczek. Dotyczy to także podatku dochodowego pobieranego w sposób
zryczałtowany.
W trakcie roku podatkowego podatnicy mogą również rozliczać się z zaliczek na podatek w systemie
uproszczonym (art. 25 ust. 6-10 ustawy). Wpłata zaliczek jest wówczas uzależniona od podatku
należnego wykazanego w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy lub w
zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.
Mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej mają możliwość
wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w systemie kwartalnym (art. 25 ust. 1b-2a ustawy).
Podatnicy mają obowiązek złożenia zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku
podatkowym do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny
albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych
zaliczek za okres od początku roku (art. 27 ustawy).